Wrak Kanonierka

Według nomenklatury Kriegsmarine był to Kriegsfischkutter typu G.
Statek miał drewniane poszycie, osadzony był na stalowym szkielecie kutra rybackiego.
Jego wyporność wynosiła 110 ton BRT.
Długość całkowita 24 m, a szerokość 6,40 m.
Posiadał jeden pięciocylindrowy silnik Diesla o mocy od 175 do 220 KM i jedną czterołopatową śrubę o średnicy 1,30 m.
Jego załoga liczyła 15 osób.

Przeznaczony był do różnego rodzaju zadań bojowych – ochrona portów, osłona konwojów, patrolowanie wybrzeża.

Statek pełnił rolę łodzi testowej, przed wprowadzeniem modelu do masowej produkcji.
Ostatecznie powstało 612 takich modeli. Ostatnie z ich służyły jeszcze w 2001 roku.

Brak jest wiarygodnych danych na temat jego powstania, jednak przypisuje się mu rok 1944 r. i za miejsce powstania uznaje gdyńską stocznię.

Od października 1944 do stycznia 1945 roku stacjonował w Pilawie w 9 dywizji zabezpieczenia. Następnie służył na Helu do osłony konwojów.
Został tam przemianowany na UJ 301 w Marineoberkomando.

Statek został trafiony bombą 08.04.1945 roku podczas ataku lotniczego. Z powodu pożaru na pokładzie wyprowadzono go poza port. Niestety pożaru drewnianej konstrukcji nie można już było ugasić.
Statek został następnie zatopiony przez pomocniczy okręt trałowy R 71 w odległości ok. 1 km na południe od portu w Helu.

Nurkowanie na wraku Kanonierka

Dobrze zachowany wrak. Spoczywa na stępce, na głębokości 30 m.
Lekko przechylony na lewą burtę.

Ponieważ statek zatonął wraz z zamontowanymi na nim bombami głębinowymi, wprowadzono zakaz nurkowania na wraku w lutym 2008 roku.
W 2009 roku część bomb została wysadzona przez nurków Marynarki Wojennej. Niestety w trakcie tej operacji zniszczeniu uległa spora część wraka.
Podczas nurkowania należy pamiętać o silnych prądach, które występują w jego okolicach. Wrak często jest przysypany śmieciami i drzewami nanoszonymi przez prąd.